Uitstel beantwoording Kamervragen duurt alweer 3 weken, doofpotpolitiek gaat onverdroten door

16-02-2013

Op 29 januari vroeg Minister Opstelten uitstel voor het beantwoorden van Kamervragen over Demmink, op 10 januari gesteld door de Kamerleden Oskam en Omtzigt naar aanleiding van resolutie 838 van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Op zich opmerkelijk, omdat tot nog toe iedere kritische vraag over Demmink na minimale bedenktijd werd gebagatelliseerd en afgedaan als uit de lucht gegrepen. Normaal gesproken wordt een minister geacht Kamervragen binnen 3 weken te beantwoorden. Inmiddels is het 3 weken geleden dat om uitstel werd gevraagd.

Nu zijn de aantijgingen aan het adres van Demmink en de pijnpunten in de vragen van Oskam en Omtzigt zeer ernstig, maar of het uitstel voortkomt uit uiterste zorgvuldigheid bij de beantwoording of juist uiterste zorgvuldigheid bij het verdoezelen van de werkelijkheid zal nog moeten blijken. Voor een aantal gedupeerden is het wel erg pijnlijk dat Opstelten zo lang op zich laat wachten want hun leven en welzijn staan op het spel. Om de laatste van de 6 vragen van Oskam en Omtzigt te citeren: "Kloppen de berichten dat de mannen die aangifte deden in Turkije bedreigd worden? Welke stappen zult u, mogelijk in samenwerking met de Turkse autoriteiten nemen, zodat zij niet meer bedreigd worden?" Je zult voor je veiligheid maar afhankelijk zijn van onze minister van veiligheid...

Reden voor veel optimisme is er nog niet, nu recent bekend is geworden dat de Nederlandse regering rücksichtslos doorgaat met Demmink de hand boven het hoofd houden: op 4 oktober 2012 was Demmink het centrale gespreksonderwerp bij een hoorzitting van de Helsinki Commission onder leiding van het Amerikaanse congreslid Chris Smith. Daarbij kwamen de advocate van 2 slachtoffers van Demmink, Adèle van der Plas, nog een derde slachtoffer en getuige en oud-rechercheur Klaas Langendoen aan het woord over de van verkrachting van minderjarigen beschuldigde topambtenaar. Later die maand ging Demmink met pensioen, uitgewuifd met een receptie in de Ridderzaal. Onder de daar aanwezige hoogwaardigsheidsbekleders onder meer zijn voorganger Harry Borghouts en oud-minister van Justitie Hilbrand Nawijn, die beiden in het verleden niets van Demmink en diens reputatie moesten hebben maar nu toch opmerkelijk genoeg maar even gezellig een glaasje kwamen wegnippen.

Naar nu blijkt werd Demmink diezelfde dag, 3 weken na de uiterst schadelijke hoorzitting van de Amerikaanse Helsinki Commission, zélf benoemd in het Nederlandse Helsinki Comité. Even voor de helderheid: dit comité is een "non-gouvernementele organisatie (NGO) die zich inzet voor internationale naleving van de wet en de mensenrechten". En daarin wordt iemand benoemd die al jaren –en bepaald niet ongefundeerd– wordt beschuldigd van het manipuleren van de wet om te voorkomen dat hij zelf kan worden vervolgd voor betrokkenheid bij en zelfs directe schuld aan ernstige schending van mensenrechten. Het is uitgesloten dat men niet op de hoogte was van de strekking van de hoorzitting op 4 oktober, dus de benoeming is willens en wetens gedaan.

Wie zou Willem Holleeder benoemen in een comité dat zich inzet voor de belangen van ontvoeringsslachtoffers? Wie zou Lance Armstrong een plek toewijzen in een organisatie die dopinggebruik in de topsport aan de kaak stelt? En wie zou zich Robert M. kunnen voorstellen in de commissie Deetman die het misbruik in de RK-kerk moest onderzoeken?

Wie zich dit soort vragen stelt kan alleen maar in doodse stilte vervallen bij de benoeming van Demmink in het Helsinki Comité. Wie denkt hiermee weg te komen? En hoe lang nog? Net zo lang tot er eerlijk antwoord van Opstelten komt op de Kamervragen van Oskam en Omtzigt?

‹‹ Naar het overzicht

Reageer